امیر المؤمنین امام علی علیه السلام می فرماید:
همانا پس از من روزگاری بر شما فرا خواهد رسید که ...
در شهرها چیزی ناشناخته تر از معروف و شناخته تر از منکر نیست.
حاملان قرآن، آن را واگذاشته و حافظان قرآن، آن را فراموش می کنند؛
پس در آن روز قرآن و پیروانش از میان مردم رانده و مهجور می گردند،
و هر دو غریبانه در یک راه ناشناخته سرگردانند،
و پناهگاهی میان مردم ندارند.
پس قرآن و پیروانش در میان مردمند، اما گویا حضور ندارند؛
با مردمند ولی از آن ها بریده اند،
زیرا گمراهی و هدایت هرگز هماهنگ نشوند،
گرچه کنار یک دیگر قرار گیرند...
نهج البلاغه/خطبه 147