گاهی انسان یک دعاهایی میکند که به صلاحش نیست.
آن حاجت را در دنیا به او نمیدهند,ولی در قیامت میدهند.
میگوییم："خدا این چیست؟"
میگوید："در دنیا دعاکردی,صلاح نبودبه تو بدهیم,اینجادادیم."

ذوق میکند و میگوید ：
"عجب کاش هیچ یک از دعاهای من مستجاب نمیشد و همه را اینجا به من میدادند
,اینجا بهتر است."
خیلی وقت ها بچه به پدر و مادرش میگوید：
"به من شیرینی بدهید",ولی پدر و مادر صلاح نمیدانند.
مثلا شام خورده,صلاح نیست شیرینی بخورد.
خدا هم این گونه است.ما بعضی چیزها را از خدا میخواهیم 
که صلاح نیست به ما بدهد اما عقل ما نمیرسد که صلاح نیست!
هی میگوییم فلان فلان فلان را به ما بده در صورتی که همان ها اصلا بدترین هاست برای ما ...
و بعد چند وقت متوجه میشویم که احسنت بر خدا حالمان را بهتر از خودمان میدانست ...