از امام صادق (ع) پرسیدند آقاجان:
اگر شیعه ای از شما گنه کار باشد موقع عذاب و سوزاندن آن مومن
در آن دنیا باعث خوشحالی دشمنان شما میشود و آبروی شما می رود.
امام صادق(ع) فرمودند: ما در همین دنیا به شیعیان کمک می کنیم که توبه کنند...
گفتند آقاجان اگه گناهاش زیاد بود چی ؟
امام صادق(ع) فرمودند:موقع جان دادن عزراییل بر او سخت میگیرد تا گناهانش پاک شود...
گفتند آقاجان اگرگناهانش خیلی بیشتر از اینها باشد چه میشود؟
آقا فرمودند آنقدر در برزخ نگاه داشته میشودتا بخشیده شود.
گفتند یابن رسول الله(ص) اگر باز هم گناهانش بیشتر از این حرفها بود آن وقت چه میشود.
راوی میگویددر این لحظه دیدم امام صادق (ع) عصبانی شدند
و دو زانو نشستند و فرمودند؛
به کوری چشم دشمنان دستش را می گیریم و وارد بهشت میکنیم.
بحارالانوار جلد 93 صحفه 373
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّةِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ
....
